POWOŁANIE

Wezwani przez Boga

Słowo “powołanie” znaczy zostać wezwanym. Bóg stworzył nas i każdego wzywa do bycia świętym, do stania się Jego przybranym dzieckiem, abyśmy byli sługami i kochali innych, a ostatecznie do tego, abyśmy kiedyś przebywali z Bogiem w niebie przez całą wieczność. To jest powszechne powołanie każdego człowieka, jednak każdy został stworzony i obdarzony wieloma darami i talentami, które można we wspaniały sposób zrealizować w kontekście swojego konkretnego sposobu życia. Z punktu widzenia powołania, którym obdarza nas Bóg, istnieją następujące stany życia: życie w kapłaństwie i stanie zakonnym, życie w małżeństwie i życie samotne.

Image

Rozeznanie jest procesem aktywnego poszukiwania rozpoznania woli Bożej w naszym życiu. Jeśli chcemy się czegoś od kogoś dowiedzieć, co powinniśmy zrobić? Przede wszystkim zadać tej osobie pytanie i posłuchać odpowiedzi. To samo dotyczy kontaktu z Bogiem. Najpierw trzeba Go zapytać, a następnie wysłuchać Jego odpowiedzi.

Nazywamy to komunikacją między Bogiem a człowiekiem – jest to modlitwa. Zwykle trudniejszą rzeczą jest usłyszenie odpowiedzi, bo zazwyczaj nie słyszymy żadnego mówiącego do nas głosu. Zatem musimy być otwarci i przygotowani na to, że przemówi On do nas w inny sposób: przez innych ludzi, przez wydarzenia, czy przez refleksję w głębi serca. Bóg często do nas mówi, jednak my nie zawsze słuchamy.

Najważniejszą rzeczą w rozeznawaniu jest aktywne i zdyscyplinowane życie modlitwy. Inne zalecane kroki obejmują poszukanie sobie kierownika duchowego, czytanie informacji na temat różnych dróg powołania, rozmawianie z osobami, które są szczęśliwe i aktywne w realizowaniu swojego życiowego powołania, odwiedzanie seminariów i wspólnot zakonnych i zaangażowanie w służbę na rzecz innych.

Modlitwa jest ważna w realizacji każdego powołania, nie tylko w kapłaństwie czy życiu zakonnym. Osoby realizujące każde z życiowych powołań są wezwanie do komunikowanie się z Bogiem, do mówienia do Niego, do słuchania Go – do modlitwy. Kiedy modlitwa nie jest sprawą kluczową w realizacji któregokolwiek życiowego powołania, można porównać to z sytuacją dziecka, które nie rozmawiałoby z rodzicami kiedy z niemowlęcia staje się powoli dorosłym. Tak być nie może.

Modlitwa to komunikowanie się z Bogiem, a nie tylko mówienie do Niego. Komunikacja obejmuje mówienie i – co ważniejsze – słuchanie. Modlitwa jest zatem niezwykle ważna w każdym powołaniu. Możliwe nawet, że jest najważniejszym elementem powołania.

Dlaczego zostałem Salwatorianinem?

Życie Konsekrowane

Papież Jan Paweł II, w swojej Adhortacji Apostolskiej, Vita Consecrata, napisał: “Życie konsekrowane, głęboko zakorzenione w przykładzie życia i w nauczaniu Chrystusa Pana, jest darem Boga Ojca udzielonym jego Kościołowi za sprawą Ducha Świętego. (...) W ciągu stuleci nigdy nie zabrakło ludzi, którzy - idąc posłusznie za wezwaniem Ojca i poruszeniami Ducha Świętego - wybrali tę drogę specjalnego naśladowania Chrystusa, aby oddać się Jemu sercem „niepodzielnym” (por. 1 Kor 7, 34). Oni także porzucili wszystko jak Apostołowie, aby przebywać z Nim i tak jak On oddać się na służbę Bogu i braciom. W ten sposób przyczynili się do objawienia tajemnicy i misji Kościoła dzięki licznym charyzmatom życia duchowego i apostolskiego, których udzielał im Duch Święty, a w ten sposób wnieśli też wkład w odnowę społeczeństwa.”

Bycie osobą konsekrowaną znaczy oddać się uroczyście Chrystusowi z niepodzielnym sercem poprzez śluby zakonne.

Ślub zakonny to całkowite i ofiarne oddanie się Chrystusowi, które wiąże na zawsze. Jest to wyraz wielkiej miłości, która osobie podejmującej zobowiązania i odpowiedzialności ślubów zakonnych, daje możliwość wolności od przywiązań do tego świata, aby mogli wzrastać do radości świata przyszłego. Śluby zakonne, używane we wspólnotach zakonnych, najczęściej są znane jako rady ewangeliczne. Są to śluby czystości w celibacie, ubóstwa i posłuszeństwa.

Nie każdy jest gotów do naśladowania Chrystusa w życiu zakonnym, konsekrowanym, lecz jest wielu, którzy zostali wezwani przez Boga by go znać, kochać i służyć Mu w sposób szczególny i unikalny. Dla wielu ludzi te śluby mogą być trudne do zrozumienia, lecz dla tych, którzy są zakochani w Bogu i usłyszeli Boże wezwanie do życia zakonnego, te śluby są wyrazem miłości osobowej do Boga i innych we wspólnocie zakonnej.

Jako Salwatorianie, wypełniamy wezwanie Boga w naszym życiu konsekrowanym z tymi ślubami w życiu apostolskim.

Dlaczego zostałem Salwatorianinem?

Być Salwatorianinem

formation

Co oznacza być salwatorianinem?

Salwatoriańskie życie zakonne jest sposobem życia w naśladowaniu Jezusa jako Zbawiciela świata. Być zakonnikiem-salwatorianinem oznacza wierzyć w życie, ufać w Boże działanie, być pełnym nadziei, krzewić szlachetne ideały, angażować wszystkich w budowę lepszego świata. Salwatorianin to ktoś, kto czuje się zbawiony przez Jezusa - Przyjaciela, Brata i Pana i kto pragnie prowadzić innych do zbawienia.

Dlaczego brat-kapłan-diakon?

Brat zakonny to osoba, która poświęca się Bogu poprzez śluby czystości, posłuszeństwa i ubóstwa, w ten sposób oddając się całkowicie Bogu, z całym sercem i życiem. Salwatorianin - brat zakonny może przyczynić się do zbawienia ludzi pracując na rzecz formacji świeckich liderów, w edukacji, jako kierownik duchowy, w duszpasterstwie młodzieży, w środkach przekazu. Brat zakonny to ktoś, kto poprzez swoją konsekrację odkrywa nowe sposoby prowadzenia ludzi do Jezusa.

Pytania i Odpowiedzi

Ojciec Jordan, był młodym marzycielem, który od wczesnej młodości patrzył na świat i marzył o lepszej rzeczywistości. Z tego też powodu, został kapłanem i rozpoczął marzenia o rzeczach większych. Marzył, by wszyscy ludzie doszli do poznania Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela i dlatego założył Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (1881). Ojciec Jordan był człowiekiem, który kochał życie, świat, Kościół i Boga. Przedłuż marzenia Ojca Jordana razem z nami!

Etapy Formacji

formation asia

Zgodnie ze swoim celem, postulat ma być okresem przygotowania do nowicjatu, w czasie którego Towarzystwo i postulant mają możliwość lepszego wzajemnego poznania się. W wyniku tego postulant i wspólnota rozpoczynają proces wzajemnego rozeznawania, czy Zbawiciel powołuje postulanta do salwatoriańskiego życia apostolskiego. Aby pomóc postulantowi i wspólnocie w tym rozeznawaniu, postulant otrzymuje podstawowe wiadomości dotyczące początków Towarzystwa, jego historii oraz życia apostolskiego.

Postulant otrzymuje także niezbędne wiadomości i uczestniczy w zajęciach mających mu pomóc w jego formacji ludzkiej, intelektualnej i chrześcijańskiej. Poza tym postulant rozpoczyna formalną formację salwatoriańską poprzez rozwijanie swojej zdolności życia wspólnotowego i doświadczenie posługi apostolskiej.

Wesprzyj apostolaty SDS

Zobacz, jak możesz to uczynić.

Subskrybuj nasz biuletyn

Otrzymuj okazjonalnie wiadomości.

Bł. Franciszek Jordan

Founder

Myśli Założyciela

O Panie, pomóż mi, pokaż mi drogę! Bez Ciebie nic nie potrafię, od Ciebie spodziewam się wszystkiego. Tobie, Panie, zaufałem, nie doznam zawstydzenia się na wieki.

Wielcy Salwatorianie

SDS

Dom Generalny

Motherhouse

Curia Generalizia

Via della Conciliazione, 51
I - 00193 ROMA, ITALIA
+39 06 686 291

Policy:   PRIVACY || COOKIES
Polityka prywatności i plików cookie

Ta strona używa pliki cookie, które są niezbędne do jej funkcjonowania i wymagane do osiągnięcia jej celów.
Akceptując to, akceptujesz naszą politykę prywatności i używania plików cookie.

Polityka Privacy