RIP: 17/06/2022 - Mikolow
Ks. Gerard Rogowski urodził się 1 stycznia 1931 roku w Rosenbergu O/S Oberschlesien, wówczas Niemcy, a od 1945 roku Olesno, Polska. Po zdobyciu podstawowego wykształcenia w Rosenbergu i Lipsku, w 1949 roku udał się do nowicjatu w Bagnie. Po intensywnym roku wprowadzenia w życie zakonne jako salwatorianin, został dopuszczony do złożenia pierwszych ślubów w Bagnie 8 września 1950 r., w rocznicę śmierci bł. Franciszka Jordana. Będąc już salwatorianinem, udał się do Szkoły Salwatorianów w Mikołowie, gdzie zakończył naukę w szkole średniej. Od 1952 do 1958 roku studiował filozofię i teologię w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Dominikanów w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w kościele salwatorianów w Mikołowie z rąk bp. Herberta Bednorza, biskupa katowickiego.
Jako doskonały uczeń, ks. Gerard został wysłany w 1959 r. do Wrocławia, gdzie studiował filologię niemiecką na Uniwersytecie Wrocławskim i uzyskał tytuł Magistra Filologii Niemieckiej. Po zakończeniu tej kariery akademickiej w 1964 roku, ks. Gerard kontynuował studia na North-western University w Chicago, w latach 1965-1967, gdzie studiował język angielski.
Na poziomie apostolskim ks. Gerard rozpoczął po święceniach posługę w parafiach w Polsce. Po odbyciu studiów filologicznych został wykładowcą języka niemieckiego w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Nauczał tego przedmiotu od 1963 do 1965 roku. Następnie został wysłany do Merrillville w Stanach Zjednoczonych i służył od 1965 do 1975 roku emigrantom. W międzyczasie był od 1968 do 1970 roku ekonomem wspólnoty, od 1970 do 1972 roku przełożonym lokalnym, a od 1972 do 1975 roku przełożonym regionalnym polskich salwatorianów pracujących w USA.
Na Kapitule Generalnej Towarzystwa w 1975 roku został wybrany Przełożonym Generalnym, które to zadanie pełnił przez następne 12 lat do 1987 roku z troską, poświęceniem i ogromnym zaangażowaniem oraz miłością do współbraci. Poprzez swoją dobroć i łagodność, skupiał się bardzo na znaczeniu jedności Towarzystwa, starając się doprowadzić i utrzymać różne opinie i tendencje razem. Jako przełożony generalny był otwarty na wszystkich i współpracował ze współbraćmi różnych narodowości. Jego studia nad językiem niemieckim, angielskim i włoskim oraz znajomość języka polskiego umożliwiały mu kontakt z wieloma współbraćmi w ich własnym języku. Jego łagodny i wszechstronny charakter oraz cierpliwość uczyniły z niego prawdziwy kamień węgielny Towarzystwa. To właśnie ks. Gerard udał się jako pierwszy przełożony generalny do Indii i na Filipiny, nawiązując pierwsze kontakty z biskupami i przygotowując grunt pod otwarcie drzwi dla ewentualnych przyszłych fundacji w Azji.
Po zakończeniu tej ważnej służby w Towarzystwie, ks. Gerard udał się do Szwajcarii, gdzie zdecydował się podjąć pracę duszpasterską w różnych parafiach w niemieckojęzycznej części kraju. Przez pierwsze dwa lata głównie asystował księżom, zastępując ich i pomagając. W 1989 roku został administratorem parafii w Btilach, które to zadanie spełniał przez ponad rok. Od 1990 roku został mianowany proboszczem parafii św. Marcina w Meilen, na tzw. „Złotym Wybrzeżu” nad Jeziorem Zuryskim. W tych latach był ukochanym duszpasterzem. W 2006 r. ks. Gerard skończył 75 lat i postanowił przejść na emeryturę. Udał się do wspólnoty salwatorianów w Zugu, gdzie nadal bardzo aktywnie działał w duszpasterstwie, zastępował księży, odprawiał msze św. wszędzie tam, gdzie był potrzebny. Jego dyspozycyjność i dobre poczucie humoru sprawiły, że był nie tylko lubianym księdzem, ale i bardzo miłym i wiernym współbratem we wspólnocie, z dużym poczuciem odpowiedzialności.
Jego słabnący stan zdrowia, spowodowany głównie dwoma udarami, zobligował jego i wspólnotę do dojścia do wniosku, że lepiej będzie udać się do domu opieki. W lutym 2019 roku zdecydowali się na przewiezienie go do Domu Pomocy Społecznej im. św. Franciszka w Menzingen, a później w tym samym roku został przeniesiony do Salwatoriańskiego Domu Pomocy Społecznej „Salwator” w Mikołowie w Polsce. Mieszkając w różnych miejscach w swoim życiu, teraz ks. Gerard, według własnej opinii, dotarł do miejsca, w którym chciał przeżyć wieczór swojego życia: do miejsca, w którym wstąpił do salwatorianów, gdzie został wyświęcony i gdzie umrze. Po życiu pełnym wiernego świadectwa jako autentyczny salwatorianin, zmarł w Mikołowie 17 czerwca 2022 roku. Miał 91 lat i był salwatorianinem od 71 lat.
